Wimsalabim

Avonturen op de fiets

Tenerife (El Teide)

Om negen uur ‘s ochtends zetten we weer voet aan wal in Santa Cruz op Tenerife. Begin deze maand stapten we hier op de ferry naar Fuerteventura. De enige kerstdag die Spanje telt, vieren we in San Cristóbal de La Laguna. We hebben er een appartement voor twee nachten. Daarna willen we naar de andere kant van het eiland voor de boot naar El Hierro.

De tien kilometer van de huidige naar de oude hoofdstad is erg druk. We zien slechts één andere fietser. Het is de dag voor kerst. Op de stoep voor de supermarkt bedenken we in tien minuten wat we met kerst willen eten. Een half uur later staan we weer buiten. Net op tijd om de sleutels van het appartement in ontvangst te nemen.

San Cristóbal de La Laguna

We hebben het plan opgevat om op Kerstavond een mis te bezoeken. We zijn geen van beiden gelovig, maar willen op deze manier graag iets van de Spaanse katholieke traditie meemaken.

De grote kathedraal die we bij ons eerdere bezoek hadden gezien, is gesloten. We horen dichtbij kerkklokken luiden en gaan op het geluid af. Zo belanden we in het klooster Convento De Las Claras. We nemen achterin plaats, de dienst is net begonnen. De kerk is halfvol, na ons druppelen er nog een paar mensen binnen. In de ruimte direct achter ons, afgescheiden door een hek, zit een nonnenkoor. Het gezang is prachtig, we hadden graag andersom gezeten. Ruim een uur later is de dienst ten einde en zijn we een bijzondere ervaring rijker.

Kerst in San Cristóbal de La Laguna
Kerst in San Cristóbal de La Laguna

De kerstdag gebruiken we om nieuwe plannen te maken. Op El Hierro willen we een week rust en boeken er een knus onderkomen. De ferry vertrekt vanaf Los Cristianos, aan de andere kant van het eiland. We hebben twee dagen de tijd om er te geraken. Onze route gaat over het midden van Tenerife, langs de vulkaan El Teide. ‘s Avonds kijken we de film The Irishmen.

Plannen maken

Een uur later dan gepland zitten we de volgende ochtend op de fiets. Na tien kilometer, na Las Rosas, betreden we het nationale park. Door het naaldbos klimmen we gestaag verder. Halverwege, na ruim twintig kilometer en 1000 hoogtemeters, hebben we voor het eerst zicht op de top. Het is lekker weer om te fietsen, maar aan de frisse kant in de schaduw. Niet veel verder verlaten we het bos en laat El Teide zich in volle glorie aanschouwen. Het omringende landschap is kaal en rotsachtig.

El Teide

Aan het einde van de dag is bij ons allebei het beste eraf, maar het gemoed is goed. Het restaurant in El Portillo sluit om zes uur. Hier willen we onze waterzak vullen. Ik ga vooruit en ben er een kwartier voor sluitingstijd. Vijf minuten later is Krista er ook. De laatste vijf kilometer voor het restaurant gingen naar beneden. Anders hadden we het niet gered. We bestellen nog snel een warme café con leche. En kijken met een tevreden gevoel terug op de 2000 hoogtemeters die we vandaag hebben gemaakt.

Even verderop vinden we een beschutte kampeerplek met uitzicht op El Teide. We hebben geluk, want veel opties zijn er niet in het maanlandschap. In tegenstelling tot de andere eilanden zijn de zonas de acampada op Tenerife in december en januari gesloten. De weinige hotels zijn prijzig op deze hoogte. Los daarvan willen we van al het moois buiten genieten.

Kamperen op El Teide

Het kwik is inmiddels flink gedaald op 2000 meter hoogte. We veroberen de taartjes die ik bij het restaurant heb gekocht. We besluiten om hier niet te koken. In het schemer nemen we de inmiddels vertrouwde koude douche. Met onze donsjacks aan duiken we in onze zomerslaapzakken. Ik voorzie een koude nacht met ijskoude voeten. Tot onze verbazing gloeien we na een uur als kooltjes. En fungeren de donsjacks weer als hoofdkussen.

We slapen de klok rond. Het kwik geeft vier graden aan om acht uur ‘s ochtends. El Teide baadt in het zonlicht achter ons. In de tent eten we yoghurt met muesli en een banaan. Vandaag wacht ons een lange afdaling naar zeeniveau. En de ferry naar El Hierro. We hebben alle tijd. Maar niet genoeg om met de teleférico naar de top van El Teide te gaan. Dit moet nog even wachten.

Maanlandschap op El Teide

Voor de grote afdaling gaat het nog een klein beetje op en neer. Al snel moeten we achterom kijken om El Teide nog te kunnen zien. De afdaling gaat met mooie bochten door bebost gebied. In Villaflor houden we halt voor de lunch. Voor de heerlijke smoothie komen we nog een keer terug. Daarna is het gedaan met de natuurpracht en komen we weer in de bewoonde wereld. We moeten letterlijk en figuurlijk even schakelen als we Los Cristianos binnenrijden. De tegenstelling met vanochtend is groot. Op een terras in het toeristische centrum genieten we een vroeg diner. Om vijf uur fietsen we de ferry op.

Strand en haven van Los Cristianos

Next Post

Previous Post

2 Comments

  1. Anne-Marie 1 January 2020

    Hoi Krista en Wim. Bedankt voor de prachtige verhalen en waanzinnig mooie foto’s. Zo is het ook wat mee genieten op afstand. Zand.. stenen… mooie bergketens…mooie luchten… een prachtige ambiance om doorheen te fietsen. Het kan niet anders dan dat er zo nu en dan ook flink gewerkt moet worden op de fiets. “Zonder schuren geen glans”.
    Geniet er nog van
    Anne-Marie

    • Wimsalabim 3 January 2020 — Post Author

      Dank je wel Anne-Marie! De Canarische eilanden hebben veel moois te bieden, we gaan nog even door! Zonder wrijving geen glans inderdaad 💪

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

© 2024 Wimsalabim

Theme by Anders Norén