Wimsalabim

Avonturen op de fiets

Slovenië

Na een gebroken nacht stappen we om half acht uit de Flixbus in Ljubljana. Het is regenachtig. De vooruitzichten zijn echter prima. In een populair café ontbijten we eggs Benedict. De hostel meldt dat onze kamer al gereed is. Voor die ene kilometer hullen we ons van top tot teen in Goretex. In de hostel pakken we nog een paar uur slaap.

Ljubljana is een relatief kleine hoofdstad. En heeft een totaal andere vibe dan het grootstedelijke Praag. We voelen ons er meteen thuis. Het gemoedelijke centrum wordt doorsneden door de rivier Ljubljanica. Aan weerszijden van de rivier zijn er winkels en horeca. Het park met het kasteel torent hoog boven de binnenstad uit.

Ljubljana

Omdat we niet vanuit Bolzano zijn gekomen zoals gepland, fietsen we eerst westwaarts. Na een uitgebreid ontbijtbuffet. Het weer is druilerig, het regenjack gaat aan. Het regent niet hard genoeg voor de regenbroek. Vijftig kilometer klimmen we heel geleidelijk langs de Sora rivier. De laatste acht naar Planinski Dom (op 800 meter) is steiler. Een snelle afdaling langs de rivier de Baca brengt ons bij de camping in Koritnica.

Ontbijtbuffet hostel
Klim naar Planinski Dom
Koken op de camping

De Dwars door de Balkan route van de Europafietsers gaat voornamelijk over asfalt. Gravel vinden we stiekem net iets leuker. Minder gemotoriseerd verkeer en meer natuur. Het is harder werken, maar de beloning is er ook naar.

Op bikepacking.com vinden we de Slovenia West Loop. Inclusief een variant langs de Soca rivier naar Nova Gorizia. In Most na Soci pakken we de route op. Op een enkel kort stuk na, kunnen we alles fietsen. Relatief veel asfalt met rijk bloeiende bermen en erg rustig. En niet onbelangrijk, het is stralend weer.

Fiets duwen
Mooie rustige weg
Soca rivier bij Nova Gorizia

In dit gebied is door het voormalig Joegoslavië in beide wereldoorlogen bitter gevochten met Italië. Uiteindelijk is Gorizia aan Italië toegekend. Na WOII is – grotendeels door vrijwilligers – een nieuwe stad ernaast gebouwd: Nova Gorizia. In Kobarid is een interessant museum over het verloop van WOI in de bergen.

In Dornberk, twintig kilometer verderop, is een wijngaard annex camping. Dat spreekt ons wel aan. We vervolgen onze weg op de bikepacking route. Dit is geen onverdeeld succes. Glibberige en steile singletracks die zelfs voor een reguliere mountainbiker uitdagend zijn te noemen. Met de modder onder onze schoenen melden we ons bij de receptie. Met twee witte Sloveense wijntjes nestelen we ons uit de zon op het terras.

Bikepacking route
Bijenkasten
Verdiend wijntje

Bij het verlaten van de camping schrikken we van de rekening. De overnachting kost 38€ voor een kleine tent zonder stroom. De prijzen in het hoogseizoen liggen nog hoger. Over het geheel genomen vinden we de campings in Slovenië relatief duur. Terwijl de boodschappen juist weer erg goedkoop zijn.

In Komoot hebben we een gravelroute naar Postojna gemaakt. De bikepacking route laten we voor wat het is. Zo fietsen we eerst lekker vlak door wijngaarden langs een rivier en een spoor. In Vipava doen we ons te goed aan een warm maal. Energie voor de klim van 750 meter die ons te wachten staat. Als we de fietsen van het slot willen halen, blijkt mijn fietssleutel gebroken. Gelukkig heb ik een reserve mee.

De klim in zicht
Gebroken fietssleutel

Vol goede moed beginnen we aan de klim. Met een harde oostenwind op onze neus. De dakpannen van veel huizen zijn verzwaard met keien. Het lijkt hier vaker hard te waaien. Na 2,5 uur zijn we boven. We moeten nog ons best doen om op tijd bij het kasteel van Predjama te geraken. Maar dit lukt en het is erg de moeite waard. Met de audiotour leren we de geschiedenis van het bijzondere kasteel in de rotswand kennen.

Verzwaarde dakpannen
Lange klim
Predjama kasteel
Uitrusting van de ridders

We eindigen de dag in Postojna. Op de camping dat veel weg heeft van een communistisch jeugdkamp. De eetzaal versterkt dit idee. Het doet me denken aan mijn verblijf in Cuba. Na een frisse nacht worden we gewekt door de wekker. Een bezoek aan de grootste grotten van Europa staat op het programma.

We zijn niet alleen. Honderden mensen staan in de rij voor de trein van tien uur. Gedwee schuifelen we mee met de meute. De trein (sinds 1872) brengt ons een paar kilometer het grottenstelsel in. Eenmaal uit de trein zijn we content met de keus voor de audiotour. Zo bewegen we in ons eigen tempo over het afgebakende pad. De grootste ruimte is even groot als het Colosseum in Rome. Na anderhalf uur onder de grond moeten onze ogen weer wennen aan het felle zonlicht.

Postojna grotten
Het pronkstuk

Ook bezoeken we het Vivarium en de expo over de karst in de omgeving van Postojna. In de grotten zijn 115 diersoorten gevonden, meer dan in alle andere grotten ter wereld. De olm, een uiterst bijzondere salamander, is het uithangbord. Al met al indrukwekkend en zeer de moeite waard. In de Expo mogen we ons omkleden. Waarna we op de fiets richting Ljubljana stappen.

Olm

Na een snelle hap in Ljubljana trappen we door naar een kleine boerencamping 15 kilometer ten oosten van de stad. Daar worden we warm welkom geheten. Tussen de koeien, paarden, geiten, kippen en andere Nederlanders zetten we onze tent op. Na de douche genieten we met een fles wijn van de avondzon.

Boerencamping
De koeien
Bij de boerderij

Op onze rustdag nemen we de trein naar Ljubljana. Zonder kaartje. Die kun je gewoon bij de conductrice in de trein kopen. Onwennig voelt dat. In Nederland loop je kans op een boete voor zwartrijden.

We verlaten Ljubljana opnieuw. Ditmaal in oostelijke richting. Het is nog steeds zonnig. De zonnebrand komt er voor het eerst aan te pas. In twee dagen fietsen we langs de Sava rivier we naar Zagreb in Kroatië. Langs alle rivieren tiert de Japanse duizendknoop welig. Meegenomen door een Nederlandse botanist en nu een invasieve exoot. In Europa heeft de plant geen natuurlijke vijanden. Halverwege kamperen we voor het eerst “wild” op deze reis. Een kilometer na het standbeeld van Melenia Trump.

Brug bij Sava over de gelijknamige rivier
Wildkamperen en de Japanse duizendknoop
Melenia Trump
Langs de Sava
Klauteren hoort er soms ook bij
Andere brug
Grens met Kroatië

Zagreb blijkt een ware hel voor fietsers. Twintig kilometer ondergaan we de stress die het vele autoverkeer en het gebrek aan voorzieningen voor fietsers met zich mee brengt. Ons onderkomen is echter perfect. Nabij het centrum, plek voor de fietsen en we kunnen zelfs een wasje draaien.

De grandeur van Zagreb is onmiskenbaar. De stad herbergt bijna een derde van de bevolking. Een stad in verval is de eerste indruk. Van een paar gebouwen vermoeden we dat deze noodlottig zijn getroffen door de bombardementen in de jaren negentig. Veel historische gebouwen staan in de steigers. Dit als gevolg van de aardbeving in 2020. Maar als we beter kijken en lezen, komen we tot de conclusie dat Zagreb een bloeiende metropool is.

Nationaal theater
Veel in de steigers

We bezoeken het Technical Tesla museum. Het meest interessante is de demonstratie (om 15 uur) van een aantal uitvindingen. Helaas praat de man zo snel en onduidelijk dat we de helft van het verhaal niet meekrijgen. Ook bezoeken we de begraafplaats Mirogoj ten noorden van de stad. De imposante façade die het uniek maakt, staat ook in de steigers. Tot slot bezoeken we het museum van de verbroken liefdes. En eten we Strukli, een traditioneel Kroatisch gerecht.

Technical Tesla museum
Mirogoj begraafplaats

Periode: 16 t/m 20 mei 2023
Afstand: 402 kilometer
Geklommen: 3.866 meter

Next Post

Previous Post

13 Comments

  1. janke 25 May 2023

    weer een prachtig verslag en mooie foto’s.
    fijne fietsvakantie!

  2. Elma 25 May 2023

    Prachtig geschreven verslag van jullie reis. Veel plezier verder

  3. Vic 25 May 2023

    mooie plaatjes..goed verslag….blijf beiden gezond.!

  4. Marchje 25 May 2023

    Prachtig verslag geschreven, het is zo mooi om te lezen.

    Nog veel succes met het vervolg van jullie fietstocht!🍀🤞😘

    Groetjes pap en mam🙋🙋‍♀️

  5. Aly Martens 25 May 2023

    Met heel veel plezier jullie reis verslag gelezen. In september zijn wij van plan om Slovenië en Kroatië met de camper te bezoeken! Daarom geniet ik nu van jullie mooie foto’s!

    • Wimsalabim 26 May 2023 — Post Author

      Leuk om te horen Aly, wij gaan lekker door met de blog :-)

  6. Bert ten Oever 25 May 2023

    Weer een mooi verhaal. Inmiddels ben ik wel overtuigd om toch maar niet te gaan fietsen op de Balkan. Verder mooie foto’s en een prachtige natuur.

    • Wimsalabim 26 May 2023 — Post Author

      Onze verhalen zijn toch niet zo afschrikwekkend? Behalve Zagreb en de bikepacking route dan :-) Een rondje op de racefiets komt wel wat preciezer omdat je dan geen gravel wilt.

  7. Geert Tinus Heebels 25 May 2023

    Prachtig verhaal met toch weer fietsontberingen. Maar dit wordt dus beloond met prachtige uitzichten.
    Veel plezier en succes nog. Oh ja…even een nieuw sleuteltje laten maken? Je weet maar nooit. 🤨

    • Wimsalabim 26 May 2023 — Post Author

      We zijn bij twee sleutelmakers geweest in Zagreb, maar die konden geen Abus sleutels dupliceren.

  8. Hans "buurman" 25 May 2023

    Weer erg leuk én leerzaam om te lezen. De foto’s maken het helemaal compleet👍

  9. Klaas van Eldijk 26 May 2023

    Heel boeiend om op deze manier jullie reis te volgen. Met naast de beschrijving ook prachtige foto’s. Ik ben heel benieuwd naar het vervolg en wens jullie een voorspoedige voortzetting van deze reis.

    • Wimsalabim 26 May 2023 — Post Author

      Dank je Klaas, hier doen we het voor 😀

Leave a Reply to Wimsalabim Cancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

© 2024 Wimsalabim

Theme by Anders Norén