Wimsalabim

Avonturen op de fiets

Alaska highway

Na twee nachten op een CouchSurf adres in Delta Junction, waar ik de gelegenheid heb om foto’s te uploaden, neem ik de Alaska Highway richting Canada. Deze weg van 2000 km loopt door tot Watson Lake in Canada en wordt ook wel de Alcan Highway genoemd.

De weg van Delta Junction naar de grens met Canada is weinig spectaculair. Het eerste stuk vlak met veel bomen langs de weg waardoor ik het bos niet zie. Richting de grens wordt het heuvelachtig en fiets ik een paar dagen in de regen.

In Tok eet ik het lekkerste biologische ijs dat ik ooit heb gehad. Sorry Italie:) Daar bestel ik ook een nieuwe iPod, die ik op een WarmShowers adres in Whitehorse laat bezorgen. Verwachte levertijd is 11 dagen. Daaraan kun je merken dat het hier behoorlijk afgelegen is, in Nederland duurt het enkele dagen.

Even na Tok is de afslag naar Dawson City, een bekende historische plaats uit de Gold Rush. Ik had deze detour over de Top of the World Highway graag gedaan, maar de tijd laat het me niet toe. Ik moet eind juli in Banff zijn, waar ik met Marco en Annelies heb afgesproken.

In Canada wordt het landschap aantrekkelijker, nog steeds heuvelachtig maar het oogt uitgestrekter. Ook het weer knapt op. Het wegdek is minder, de eerste 150 kilometer (Canada: thinKMetric) regelmatig lange stukken gravel.

De eerste overnachting in Canada is in Beaver Creek, waar ik mijn tent opzet naast twee Canadezen ook op de fiets. Ze nodigen mij uit om samen een hapje te eten en even later wisselen we fietsverhalen uit in een Australisch restaurantje. Even later schuift Dick uit Halifax ook nog aan. Hij blijkt oorspronkelijk uit Nederland te komen en is ook op de fiets.

De volgende ochtend zijn Warren en Larry al vertrokken, maar na 50 km rijd ik ze achterop om samen verder te fietsen. Het tempo zit er goed in waardoor we na 160 km neerstrijken in het eerstvolgende plaatsje. Dat is Burwash Landing met 80 inwoners, waarvan 60 native.

Na een rustdag (blogdag) vervolg ik mijn weg naar Haines Junction. Heb de hele dag, 130 kilometer, een straffe wind tegen. Daarvan gaan er 50 km langs Kluane Lake, het grootste meer in Yukon Territory. De temperatuur is aangenaam, tijdens de lunchpauze in het zonnetje gaan de ogen nog even dicht. Vermoeid, maar voldaan strijk ik neer in Haines Junction.

Besluit hier tot wederom een rustdag waarop ik uitslaap, mezelf trakteer op zelf gemaakte roereieren, een uurtje mag internetten in de bieb en ‘s middags een trail van 15 km loop. Veel mosquito’s in het bos, even stilstaan is er niet bij.

De afstand naar Whitehorse is 166 km en er zijn geen services onderweg. Kom twee andere fietsers tegen onderweg, beiden Amerikaan. Fietsers stoppen altijd voor een praatje en eventuele nuttige informatie over de komende kilometers.

Op het eind van de middag komen er aan de rechterkant opeens twee Grizzley cubs uit de bosjes zetten, prachtig gezicht! Moeder komt er enkele tellen later achteraan. Ze gaan oversteken, oeps… Ik ga naar de linkerkant van de weg en trap rustig door. Kijk met een schuin oog naar rechts, maar ze trekken zich weinig van mij aan. Op veilige afstand maak ik nog snel een foto.

Ik ben eerder in Whitehorse dan gepland. Whitehorse is de hoofstad van de Yukon en is een alleraardigst stadje waar alle grote ketens zijn vertegenwoordigd. Het telt 25.000 inwoners, terwijl er in heel Yukon 32.000 wonen. Achteraf gezien had ik hier ook een iPod kunnen kopen.

Blijf twee nachten op een camping en ga daarna naar mijn WarmShowers adres. Ik blijk niet de enige, er zijn nog 4 huisgenoten. Een gezellige boel en iedereen zorgt zo nu en dan voor eten. Op zaterdag en zondag help ik met de organisatie van een 24 uurs mountainbike event en rijdt zelf ook een rondje. Heb 5 dagen prachtig weer met 24 graden.

De iPod is later dan gepland en wordt op maandag bezorgd, ik ben weer online! De volgende dag vertrek ik en verlaat ik de Alaska Highway. In verband met het onverwachte oponthoud heb ik besloten om de ferry van Skagway naar Prince Rupert te nemen. Voor de Cassiar Highway kom ik nog een keer terug:)

Next Post

Previous Post

2 Comments

  1. Fenno & Jacquelien 5 July 2011

    Met heel veel belangstelling volgen we je fietsavontuur.
    Heel veel fietsplezier verder.

    Groetjes,

    Fenno & Jacquelien

  2. Yvonne 7 July 2011

    Wederom prachtige foto’s en een leuk verslag. Gaaf dat je de tijd daarvoor neemt zodat wij kunnen meegenieten! Maar kun je me uitleggen Wim, waarom je de tent hebt opgezet op de ferrie!?!?! Ben je mensenschuw geworden en wilde je niet gezien worden? ;-)

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

© 2024 Wimsalabim

Theme by Anders Norén